Skandal Penswastaan UiTM: Kritikan Bukan Kepada Model PFI, Perjanjian Konsesi Dengan Kroni Yang Tidak Telus

Saya mengalu-alukan jawapan rasmi dari pengurusan UiTM mengenai projek-projek penswastaan UiTM kampus-kampus cawangan Pasir Gudang, Jasin, Seremban III, Puncak Alam, Tapah dan Kota Samarahan. Kenyataan media UiTM semalam merupakan jawapan rasmi yang pertama setelah seminggu saya mendedahkan bagaiman kroni Umno yang akhirnya mengaut keuntungan dari dasar penswastaan kampus-kampus baru UiTM yang sedang dilaksanakan.

Walau bagaimana pun, pihak pengurusan UiTM tidak sedikit pun menyangkal pendedahan saya mengenai siapa kroni-kroni Umno yang berada di belakang syarikat-syarikat konsesi ini. Pengurusan UiTM juga tidak menyangkal kos sewa tahunan yang terpaksa ditanggung bagi setiap kampus seperti yang saya dedahkan.

Ini bermakna pengurusan UiTM membantu mengesahkan bahawa kesemua fakta yang saya kemukakan selama ini mengenai siapa kroni di belakang setiap syarikat konsesi dan pertambahan kos 5 kali ganda yang akan membebankan UiTM itu adalah benar dan tepat belaka.

Akhirnya, pengurusan UiTM hanya mampu menjawab bahawa pendekatan menswastakan kampus-kampus cawangan UiTM kepada syarikat-syarikat konsesi ini menguntungkan UiTM kerana wang didahulukan oleh syarikat konsesi melalui kaedah “private finance initiatives” (PFI).

Saya ingin mematahkan hujah pengurusan UiTM mengenai baiknya kaedah PFI ini dengan menimbulkan perkara-perkara berikut:

1. Saya tidak pernah mempersoalkan kaedah PFI sekiranya ia dibuat secara telus dan terbuka. Negara-negara lain turut mengamalkan kaedah PFI dalam beberapa projek tetapi tender dibuka kepada semua. Akhirnya, syarikat yang menawarkan harga dan nilai terbaik kepada kerajaan yang akan terpilih. Dalam kes konsesi penswastaan kampus-kampus cawangan UiTM, konsesi dianugerahkan kepada syarikat-syarikat kroni secara rundingan terus.

2. Apabila konsesi penswastaan dianugerahkan kepada syarikat-syarikat kroni secara rundingan terus, ini menimbulkan banyak masalah. Pertamanya, syarikat-syarikat kroni ini tidak ada pengalaman dalam menguruskan projek sebesar itu kerana kebanyakan mereka hanyalah pemimpin Umno yang tidak mempunyai perniagaan besar sebelum itu dan syarikat mereka hanya ditubuhkan semata-mata untuk mendapatkan konsesi. Akhirnya, pelaksanaan projek mengalami banyak masalah termasuklah kemudahan yang tidak mengikut spesifikasi, khidmat penyenggaraan yang tidak baik kelak dan lain-lain.

3. Masalah terbesar apabila konsesi penswastaan dirunding terus dengan syarikat-syarikat kroni, terma perjanjian konsesi adalah berat sebelah dan hanya menguntungkan pemegang konsesi. Dalam kes konsesi penswastaan UiTM, kos keseluruhan menanggung bayaran sewa tahunan kepada syarikat konsesi sebanyak RM8.6 bilion adalah lima kali lebih tinggi berbanding kos membina sendiri kampus-kampus ini iaitu RM1.8 bilion.

Rakyat Malaysia telah lama terbeban dengan bayaran tahunan kepada pemegang konsesi akibat dari perjanjian berat sebelah yang ditandatangani oleh Barisan Nasional dan syarikat kroni. Beban itu sekarang dirasakan terus oleh rakyat, misalnya kadar elektrik yang lebih tinggi akibat perjanjian konsesi penjanaan bebas (IPP) yang membebankan Tenaga Nasional Berhad dan kadar tol yang terus menguntungkan syarikat tol sedangkan rakyat bergelumang dengan kenaikan harga barang.

Malah di Selangor sendiri, kerajaan Pakatan Rakyat terpaksa mewarisi perjanjian konsesi dengan syarikat kroni di dua institusi pendidikan tinggi iaitu Unisel dan KUIS. Kedudukan kewangan Unisel dan KUIS terjejas kerana bayaran sewa yang hanya menguntungkan syarikat kroni milik wakil rakyat Umno dan pelajar pula terbeban dengan kenaikan sewa kampus mengikut perjanjian konsesi.

Sebab itu, saya tekad untuk terus menentang penswastaan kampus-kampus cawangan UiTM ini kepada syarikat konsesi. Bagi tahun 2014 sahaja, bayaran sewa (yang hanya merupakan sebahagian saja sewa tahunan) kepada syarikat konsesi telah mencecah 14% dari peruntukan keseluruhan UiTM. Apabila siap sepenuhnya dan lebih banyak kampus diswastakan dengan cara ini, bayaran sewa kepada syarikat konsesi akan menjadi belanja paling besar yang ditanggung oleh UiTM setiap tahun – seperti mana bayaran kepada syarikat IPP menjadi tanggungan paling besar TNB setiap tahun.

Pada ketika itu, UiTM mula terpaksa mengikat perut dan memotong peruntukan untuk perkara-perkara lain yang lebih penting. Kebajikan pelajar akan terabai apabila sewa bilik di kampus akan naik kerana UiTM perlu membayar sewa. Peruntukan melanjutkan pelajaran kepada pensyarah-pensyarah terpaksa dikecilkan kerana peruntukan digunakan untuk membayar sewa. Program-program naiktaraf kampus akan dihentikan kerana kampus bukan lagi milik UiTM tetapi milik syarikat konsesi.

Dan pelbagai kesan lain yang hanya merugikan pelajar dan warga UiTM.

Maka, saya menyeru semua warga UiTM dulu dan kini untuk bersatu menentang penswastaan kampus cawangan UiTM ini demi kelangsungan UiTM sebagai institusi pengajian tinggi utama untuk rakyat terbanyak.

RAFIZI RAMLI
Ahli Parlimen Pandan

20 Jun 2014